Steun de staat, koop een camper

De in luxe leer uitgevoerde zithoek van de Hymer Starline S 680 is comfortabel. We bespreken hoeveel vluchtelingen Den Haag kan helpen met de € 60.000, die we de staat schenken als we deze camper kopen.

Tegen drie uur 's middags lopen de Jaarbeurshallen echt vol en wordt het dringen. De jacks, broeken en rokken van de bezoekers zijn kleurrijk, maar het haar is overwegend grijs. We schatten de gemiddelde leeftijd op 63,7 jaar. Echtparen zijn het, voor het leeuwendeel mannen met vrouwen, maar ook fleurige homostellen kruipen achter het stuur en testen de bedden. In Utrecht wordt de jaarlijkse show van caravans en campers gehouden, en welgesteld Nederland scharrelt tussen de sleurhutten en woonauto's.

De trend is al jaren merkbaar. De caravan blijft bij de oudere generaties populair, ook al steeg de prijs van een nieuw exemplaar inmiddels tot rond de € 20.000. Wie goed zoekt vindt nog een instapmodel van vijf mille minder. Voor een riante versie die compleet voorbij de €30.000 gaat hoeft minder lang te worden gespeurd. De babyboomers verbazen zich al lang niet meer over zo'n aanschaf. 

Op het indoor-terras halen ze, bij een kop koffie en een broodje kroket, glimlachend herinneringen op aan hun eerste tweestoks tentje in de jaren zestig, gevolgd door de bungalowtent, de eerste vouwwagen, en dan toch de eerste derdehands caravan met later zelfs een ruime voortent eraan. Ach ja, erkennen ze tweestemmig, dat had natuurlijk niet meer zo veel te maken met echt kamperen. Maar het was wel zo gerieflijk. En nu ze gaan de nieuwe Eldiss Affinity 574 maar eens bekijken. Zonder extra leuke opties dik €31.000. Maar die heeft toch wel gescheiden bedden, hè? Ja, hoor. Oh mooi, dat is het belangrijkste. Lekker makkelijk, 's nachts, nu hij vaker moet plassen. Zeker, schat, zo is het.

Een schoenendoos op dunne wieltjes

Dit is de ontwikkeling voor de hardcore caravanners. Opmerkelijker is de opmars van de kampeerauto. Twintig jaar geleden draaiden vooral nog kunstig eigenhandig omgebouwde bestelbusjes de campings op. Voor de enkele gelukkige met een zo ruime beurs dat hij zich een heuse woonmobiel uit de fabriek kon permitteren, draaiden alle hoofden bij tent, vouwwagen en caravan zich nieuwsgierig om. Een echte Hymer! Wel een beetje schoenendoos op dunne wieltjes, maar dat moest toch machtig zijn. 

Onderweg koffie zetten en naar het chemisch pleetje, de bijrijder desgewenst languit op het tweepersoons bankje met een tijdschrift of de ogen dicht. Grijnzend aankomen op de camping, netjes met wat houten keggen horizontaal parkeren en klaar. Geen voortent meer opbouwen met loodzware ijzeren stokken die pas bij de derde poging vloekend weer correct aan elkaar waren verbonden, geen dertig haringen slaan en scheerlijnen spannen tegen de storm die niet kwam. Die kwam alleen wanneer je vijftien haringen ook wel mooi vond, en de scheerlijnen weer eens kwijt was.

Campings en overheden speelden in op de aanwas van steeds fraaiere en grotere campers. Met aparte, strak geasfalteerde plekken naast waterkranen en afvoerputten. Met gemeentelijke parkeermogelijkheden, speciaal voor de op vier wielen in Europa rondzwervende medemens. Deze was en is geliefd, want wie toen al twintig mille kon neertellen voor zo'n vervoermiddel, was ook goed voor het plaatselijke toerisme en dus de lokale economie.

En zoals Darwin al in zijn evolutieleer vastlegde, ontwikkelde de camper zich gelijk op met de groei van de doelgroep. Deze bestond uit vutters met een al afbetaalde eigen woning, pre-pensionado's met een attractieve gouden handdruk, 65-plussers die de eigen zaak tot tevredenheid van de hand hadden gedaan, caravanners van zeventig en ouder die alsnog de sprong naar de zelfrijdende woonwagen durfden maken. Lengten hiervan, opzienbarende uitvoeringen en prijzen groeiden vrolijk mee.

In de Jaarbeurshallen lopen we met gemengde gevoelens rond. Zwager Siebren en ik, beiden rond de 65 jaar, vrij van betaalde werkzaamheden, ooit vanuit het tentje in de caravan beland en dus gretig lezer van de maandelijkse ANWB Kampeer en Caravan Kampioen, vallen voor 100 procent in de doelgroep. Maar bij elk bedrag boven de € 15.000 kijken we bedenkelijk. Er is zo veel narigheid in de wereld. Ellende die met geld niet kan worden opgelost, maar wel verlicht. 

De prijs van je eerste eigen huisje

Een fatsoenlijk mens geeft dan toch aan wat vakantiepret geen bedrag uit dat omgerekend ver uittorent boven de prijs die je in de jaren zeventig voor je eerste eigen huisje betaalde? Schande is het, als je er goed over nadenkt. En daarom denken we er eens goed over na, in de Hymer Starline S 680. Het blinkende showmodel trekt veel belangstelling, maar dan uit pure nieuwsgierigheid. De €153.540 op het prijskaartje remt af, en voor de meeste langskomers doet het eigen rijklaar gewicht van 4336 kilo de deur dicht. Daar moet je een groot rijbewijs voor hebben. Doorlopen, dus.

Maar toevallig hebben zwager en ik beiden het groot rijbewijs. We kunnen ons zonder deze beperkende kwestie in de verbluffende zithoek nestelen. En filosoferen over de vraag of je met het acht meter lange bakbeest een camping zou durven oprijden. Even imposant als patserig en gênant. Aan de andere kant: het geval is beduidend ruimer en completer dan die omgebouwde Volkswagen camperbus met linnen hefdak, even verderop. En daar vragen ze toch ook nog een ouderwetse huizenprijs voor.

Dan zijn we er uit. Fabrikant Eriba Hymer bouwt deze supercamper voor €90.000. Meer hoeft de maker er, gegeven materiaal- en personeelskosten, ontwikkeling en overhead, niet voor te hebben. De Nederlandse overheid vindt evenwel dat er over dit consumptiegoed door de particulier nog wat belasting moet worden geheven. Een beetje BTW, in de tariefklasse van 21 procent, maakt de Hymer €18.900 duurder. En de Belasting op Personenauto's en Motorvoertuigen schroeft met 37,7 procent de prijs nog iets verder op: plus €41.000.

Derhalve, concluderen we achterovergeleund in het lekkere leer, steunen wij bij aanschaf de staatskas met €60.000. Een onverwachte meevaller voor minister Jeroen Dijsselbloem. Hij kan wat ons betreft de gift direct doorschuiven naar staatssecretaris Klaas Dijkhoff. Die moet er een leegstaand bejaardentehuis redelijk mee kunnen ombouwen tot een opvang voor 70 asielzoekers. Welke, bij de feestelijke opening, natuurlijk wel onze naam moet dragen.

Tevreden stappen we uit. Ruim op tijd voor we gaan bedenken dat, heb je € 150.000 in een laatje voor maatschappelijke flauwekul als een Hymer Starline S 680, je dit bedrag ook direct en anoniem aan het Rode Kruis kunt schenken. Ja, en wij de volgende zomer weer in onze tien jaar oude caravans door Europa trekken, zeker. Nou ja, we gaan maar eens bij de ANWB-stand onze gratis goodie-bag ophalen. Inclusief gemengde gevoelens. 

Laatst gewijzigd op 09-10-2015 om 16:05 uur