Lutz Jacobi is even het molenpaadje kwijt 

Minister Henk Kamp moet bijspringen om Reduzum aan een hogere windmolen te helpen. Dit vindt Lutz Jacobi, PvdA-Kamerlid uit Wergea. Ze staat politiek niet alleen. Haar hele partij steunt Reduzum. Toch is het behoorlijk raar dat een parlementariër een bewindsman vraagt een provincie te betuttelen.  

Reduzum heeft sinds 1994 een windmolen, die met geld uit het dorp van de grond kwam. Met de levering van circa 500.000 kWh stroom per jaar aan het net was de molen na acht jaar afbetaald.  Sinds dat moment levert de turbine jaarlijks netto zo'n €60.000 op voor de dorpsgemeenschap. Tot nu een kleine acht ton – geen kattenpis voor een plaatsje met 1400 inwoners. Al een poos willen de Reduzumers de molen vervangen door een moderner en hoger exemplaar. Duurder in bouw, maar nog langer goed voor elk jaar minstens €40.000 in de dorpskas. 

Niks aan de hand, lijkt het, als tweederde van de inwoners voorstander is van een turbine die 9 meter verder de lucht insteekt dan de huidige mast van 36 meter. Alleen: het plan is strijdig met het jongste provinciale plan voor windmolens. Dit voorziet uiteindelijk in 531 megawatt per jaar door de aanleg van windmolenparken in het IJsselmeer. Met uitsluiting van geheel nieuwe of vervangende molens op het land in de rest van de provincie. 

Er moet even nadrukkelijk 'jongste provinciale plan' worden gezegd, want de Friese discussie over windturbines draaide in de afgelopen decennia even onvoorspelbaar als de wind zelf. Dan weer was er wel ruimte voor vervanging of zelfs nieuwe molens aan de vaste wal, dan weer moesten deze in turbineparken langs snelweg of spoorbaan worden geclusterd, dan weer wist eigenlijk niemand wat nu nuttig of wijs was. Maar goed, het jongste provinciale plan is wat er nu geldt, en daar zult u het mee moeten doen, om een bekende mobiele magistraat te citeren.      

Reduzumers zijn dol op een merkwaardige denkfout 

In Reduzum, en nog zo'n vijftig andere dorpen in dit gewest, is men dol op een merkwaardige denkfout. Met voldoende lokaal draagvlak staat niks de bouw van een megamast met draaiende wieken in de weg, zo wordt geredeneerd. Dat bezoekers en passerende anderen, die op enig moment de molen in beeld krijgen, zich suf ergeren aan al die bewegende witte palen in het Friese landschap, telt voor de voorstanders in het dorp in het geheel niet. It is in our own backyard, dus sodemieter op met je bezwaren, vreemdeling. 

Toch is juist die ergernis het voornaamste argument van een meerderheid in provinciale staten, die al jaren probeert de verrommeling van het Friese landschap tegen te gaan. Je hoeft geen aanhanger te zijn van emeritus hoogleraar Pieter Lukkes, die ijverig rekenend windenergie nuttig noch nodig vindt. Het is wel zinvol aanhanger te zijn van wijlen gedeputeerde Anita Andriesen. Zij werd ooit haast heilig verklaard voor haar inspirerende strijd tegen het lukrake geknoei op platteland en in bebouwd gebied, inclusief windmolens. Ook PvdA, maar nog wel die goeie, ouwe, verstandige PvdA. 

Lutz Jacobi deed haar dringende oproep aan minister Kamp samen met fractiegenote Yasemin Çegerek. In een toelichting zei Jacobi: ,,Iedereen is voor deze windmolen, maar het provinciebestuur wil niet meewerken. Dat bedenk je toch niet?’' Nou, dat bedenkt wel de eerste de beste die zich even in de materie verdiept. Het dorp is voor een plan dat strijdig is met provinciaal beleid, de gemeente Leeuwarden is voor een plan dat strijdig is met provinciaal beleid, en toch werkt de provincie niet mee aan een plan dat strijdig is met provinciaal beleid. Inderdaad, te gek voor woorden. Althans, voor politieke gekkies als Jacobi. 

De mening van het dorp doet er helemaal niet toe 

Een heel ongemakkelijk gevoel geeft het, dat schermen met lokaal draagvlak, zoals dit ook wordt bepleit in het recent Nationale Plan Windenergie. Maar dit plan bedoelt dat, als provincie en gemeente akkoord gaan, omwonenden er wel tijdig en intensief bij moeten worden betrokken. Gaan de lagere overheden niet akkoord, dan doet de mening van het dorp er helemaal niet toe. Dat is Jacobi kennelijk even ontgaan. En er is nog iets vervelenders aan de hand met dat lokale draagvlak. 

Het enthousiasme zoals in Reduzum doet steeds sterk denken aan de blije winnaars in de Postcodeloterij. Natúúrlijk deden ze in de eerste plaats mee voor de goede doelen, roepen ze braaf. Maar maandelijks gewoon het loterijbedrag rechtstreeks overmaken naar Artsen Zonder Grenzen, oftewel dus Artsen Zonder Kans Op Een Miljoen – ik zie het ze niet doen. Hoeveel van de 61 procent voorstanders van een hogere molen in Reduzum zou nog zo enthousiast zijn als er geen euro in de dorpskas zou terugvloeien? Laat ik voorzichtig zijn: een stuk minder dan de helft. Niet in onze achtertuin. Weg reuze belangrijk draagvlak. 

En doorredenerend à la Lutz? Een meerderheid in Reduzum wil boren naar schaliegas, en dit levert het dorp jaarlijks ook een halve ton netto op. Het mag wel niet van het rijk maar, zo redeneert Jacobi: ,,Iedereen is voor, maar het rijk wil niet meewerken. Dat bedenk je toch niet?'' Idem voor een honderd meter hoge Eiffeltoren vol zonnepanelen naast het dorp. Wij zijn voor, dus wat is uw probleem? Wel, eh, dat, eh, nou, in alle eerlijkheid: dat een ervaren parlementariër als Lutz Jacobi op zo'n beschamende manier achter haar sociaal-democraten naar de verkiezingen in 2017 scharrelt. 

Laatst gewijzigd op 01-04-2016 om 15:39 uur