Voer in 2017 het schoolzwemmen weer in
Tien blonde koppies ploeterden donderdag door het water. Langs drie smalle randen van het bad zaten we stijf opeengedrukt op plastic stoeltjes, als ouders en grootouders. Kunnen gemeenten voor 2017 zich iets echt goeds voornemen? Voer als de gesmeerde bliksem het schoolzwemmen weer in.
Door Wiebe Pennewaard
Dertig graden was het zeker, in de hal met het instructiebad van 20 meter bij Splash in Sneek. Zweterig voor de familieleden die te gast waren bij het afzwemmen, fijn voor de vijf jongens en meisjes van zo'n vijf en zes jaar, op weg naar hun A-diploma. Een jaar lang zwommen ze elke week een uur, plakten ze thuis stickers op hun zwem-poster, en nu mochten ze hun vorderingen met applaudisserend publiek afronden voor dat felbegeerde eindpapiertje.
Opmerkelijk: in het toch behoorlijk steedse Sneek zat er ook deze keer weer geen moeder met hoofddoek langs de kant. En waren de zwemmertjes met hun blonde haren en stekelkopjes zichtbaar rechtstreeks uit de klei getrokken. Is ook de derde generatie Friesjes met Turkse en Marokkaanse voorouders nog niet toe aan de schoolslag, in deze waterrijke provincie? Of zijn de lessen, tegenwoordig allemaal in commerciële zwemscholen, te duur voor deze groep?
Talloze scholen stopten met zwemmen
Zo'n vijf tot tien jaar geleden stopten talloze scholen met de wekelijkse zwemlessen. Deze werden veelal door gemeenten gesubsidieerd. Graven op internet leert dat het schoolzwemmen sneuvelde omdat er volgens de scholen geen behoefte meer aan was. De gemeenten besteedden de vrijkomende gelden gretig aan het in stand houden van gemeentelijke baden. Deze kampten ook toen al vrijwel zonder uitzondering met jaarlijkse tekorten.
Heel wat ouderen hebben de herinnering aan het verplichte schoolzwemmen diep weggedrukt in het langetermijngeheugen. Die barse badmeester, die chagrijnige zwemjuf, met hun stokken met haken meemarcherend langs de rand van het naar chloor stinkende bad – jeugdtrauma's, mevrouw. Maar toch, de jeugd leerde massaal zwemmen, al dan niet trillend of zelfs in tranen.
In Vlaanderen bestaat de plicht nog
België hanteert het systeem nog volop. In Vlaanderen is er, vanaf de laatste kleuterklas, verplichte zwemles. En gratis, als onderdeel van het schoolplan. Prachtig. Want hoe prettig en professioneel er in de Nederlandse commerciële zweminstituten ook wordt gedoceerd, de eerste hindernis is toch het inschrijfgeld en daarna zo'n dertien euro per lesuur. In gezinnen met een minimuminkomen of een uitkering is dat een bedrag.
Het risico dat alleen kleintjes uit de modale en bovenmodale groepen zich straks uit sloot, gracht of kanaal kunnen redden, is welbeschouwd te gek voor woorden. Nu haast alle gemeenten voorzichtig geld hebben overgehouden uit hun nieuwe zorgtaken, rest er een nuttige opdracht: subsidieer de verplichte lessen in de commerciële zwembaden, desnoods afhankelijk van de inkomens. En stel die lessen vanuit de school weer verplicht.
Zelf vond ik de verrichtingen van de dappere vijfjarige kleindochter natuurlijk goud waard. Schoolslag, rugslag, borst- en rugcrawl, onder het scherm door zwemmen, onder water door een obstakel met gat duiken, watertrappelend al wuivend rondjes draaien – dat moet worden bijgebracht aan elk Friesje. Met steile natte slierten, met een donkere doorweekte krullenkop, met welgestelde ouders, met schrapende ouders, die al dan niet gehoofddoekt zijn. Laten we het voor 2017 tot kinderrecht verheffen.
Laatst gewijzigd op 30-12-2016 om 17:08 uur
