Maar zo’n slaperige politieman heeft het ook niet gemakkelijk

Ter hoogte van de motoragent keek ik hem nadrukkelijk aan en tikte met de rechterwijsvinger twee keer tegen mijn voorhoofd. Een duidelijk gevalletje van belediging van een ambtenaar in functie. Maar ook nu staarde de ambtenaar bewegingloos terug en ondernam opnieuw geen enkele actie.

In een soms drukke stad als Leeuwarden valt het goed voor te stellen dat surveillerende politiemensen af en toe een oogje dichtknijpen. Er is geen beginnen aan om elke fietser te achtervolgen, die bij het rechtsaf slaan verzuimt een hand uit te steken. De tijd ligt ver achter ons dat ik op de Prins Hendrikbrug door een geüniformeerde brigadier staande werd gehouden en een reprimande moest aanhoren. Omdat ik de op dat moment vrijwel verlaten vlakte niet perfect haaks was overgestoken.

De barse diender stapte speciaal voor deze kwestie van zijn dienstfiets om de overtreder te wijzen op het opzettelijk negeren van de toenmalige Wegenverkeerswet. Gelukkig liet hij het bij een ernstige waarschuwing. Ik beloofde dat ik mijn leven zou beteren. En deed dit: ik kijk, een kleine vijftig jaar later, bij elke wat schuine oversteek eerst nog behoedzaam om mij heen. Voor het passerend verkeer, maar vooral om er zeker van te zijn dat de sterke arm niet achter een lantaarnpaal op mij loert. 

Een hand met gespreide vingers voor de ogen

Hier zijn we het dus over eens. Elke politieman of politievrouw, of politietransgender of politiehermafrodiet, al spreken we in het laatste geval liever van een politiehermandadfrodiet, moet wel eens een hand met gespreide vingers voor de ogen houden. Toch was ik deze week stomverbaasd. Op de kruising bij Zwartewegsend in de weg van Leeuwarden naar Hurdegaryp stond ik braaf als eerste voor een rood verkeerslicht te wachten. Toen het op groen sprong en ik zou optrekken, daverde er met behoorlijke snelheid nog een zware vrachtwagen voor mij langs. Dik door rood.

Achter de vrachtauto langs alsnog de kruising overstekend, zag ik op de afslagstrook naar Tytsjerk een motoragent wachten voor zijn rode licht. De vrachtwagen was, hem van achteren naderend, op een metertje afstand voorbijgedenderd – en dus dwars door onmiskenbaar rood. Omdat de agent in zijn eentje op de afslaande rijstrook stond, had hij met zwaailicht en sirene binnen zes seconden achter de vrachtwagen aan kunnen stuiven. Wat denken wij, meneertje de trucker, dat wij aan het doen zijn?

Risico op een boete van zo'n €600

De motorman in zijn felgele politiepak keek rustig om zich heen. Ondenkbaar dat hij de zware overtreding van de grote vrachtauto had gemist, tenzij hij onder invloed van alcoholhoudende dranken dan wel verdovende middelen op zijn tweewieler zat. Bij een blik in mijn richting tikte ik dus twee keer op mijn voorhoofd – een spontaan gebaar dat ik voor het eerst van mijn leven achter het stuur maakte. Inclusief het risico, leerde het internet later, op een boete van zo'n €600, als sanctie voor de belediging van een slapende motormuis in overheidsdienst.

Ter hoogte van Hurdegaryp trok ik twee conclusies. Dat ik tegen de rechter zou zeggen dat het naar mijn voorhoofd wijzen vooral was bedoeld als blijk van verstandhouding met de politieman – wat een getikte vrachtautochauffeur was dat, hè, agent, vindt u ook niet? Ten tweede: dat de bekeuringsdrift bij de gemiddelde Nederlandse diender m/v/t/h wel behoorlijk moet zijn bekoeld. Logisch, door alle gelazer rond die vermaledijde reorganisatie, de bezuinigingen, de onzekerheden.

Tel daarbij de politionele vrees dat alles wat je doet wordt vastgelegd met mobieltjes, en op Facebook wordt gesmeten. Waarna je weer van alles aan de chef moet uitleggen. Nee, laat maar lekker, voertuig door rood, gebeurt wel vaker, liep schadevrij af, en bovendien moest ik hier linksaf. Ik kreeg haast begrip voor de sufkop. Nu maar hopen dat de andere bestuurders op de kruising, die het allemaal waarschijnlijk ook stomverbaasd zagen gebeuren, even inlevend en vergevingsgezind zijn. Maar de volgende keer dien ik wel een klacht in. Als zoete wraak voor dat oude incident op die Prins Hendrikbrug. 

Laatst gewijzigd op 17-02-2017 om 21:31 uur